Մենք այսօր խոսել ենք, մեր դպրոցի թերությունների, լավ կողմերի, նյութ ենք գրել, Մեր դպրոցի հրաշալիքները վերնագրով: Քննարկել ենք, լսել ենք իրար կարծիք և, այն եզրակացության ենք եկել, որ մեր դպրոցում (կարելի է ասել), որ ոչ մի վատ բան չկա:
Իմ կարծիքով, իմ դպրոցը անփոխարինելի է, ես ուզում եմ, որ նա մնա այնպես ինչպես կա: Չեմ ուզում փոխել ոչ մի բան իր արտաքինից, և իր վերաբերմունքից: Բայց մեր դպրոցում, կարծես հավաքված լինեն բոլոր տեղերից բերած չար երեխաներ, իմ կարծիքով, մեր դպրոցում (արևմտյան) այդպիսի երեխաներ շատ կան, շատ ժամանակ ես էլ եմ լինում այդպիսի երեխաների մեջ: Մեր դպրոցում, շատ կարևոր դեր է ունենում ընկերասիրությունը, որը հատուկ չէ մեր` կոնկրետ իմ դասարանի միջև: Ես ամեն ձև ուսուցիչներին ցանկանում եմ օգնել, որպեսզի նրանք կարողանան մեր մեջ ընկերասիրություն հաստատել: Ամենաշատը սիրում եմ մարմնակրթությունը, բայց կուզեի , որ ուսուցիչը, մեր դասարանի հետ: Ուրիշ բոլոր դասարանների նա տանում է, խաղում դրսում, իսկ մեզ հետ վարվում է վատ, շատ խիստ, ես անձամբ նկատել եմ: Որոշակի ուսուցիչներ մեզ անուններ են կպցնում, մականուններ, և վերջածանցներ:
«Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիր»-ի, Միջին դպրոց, 6.5-դասարան
